Adolf Bocheński (13 kwietnia 1909 w Ponikwi – 18 lipca 1944, Ankona) Publicysta polityczny związany z „Buntem Młodych”. Wojskowy i niedoszły dyplomata. Urodził się jako najmłodszy syn Adolfa Bocheńskiego i Marii z Dunin-Borkowskich. Jego braćmi byli o. Innocenty Bocheński i Aleksander Bocheński (również publicysta). Dzieciństwo spędził w rodzinnym majątku – Ponikwie w Małopolsce, jednak często towarzyszył rodzinie w podróżach. Ukończył gimnazjum klasyczne we Lwowie, a po maturze udał się do Paryża studiować w Ecole des Sciences Politiques. Jako dwudziestolatek i absolwent tejże placówki zdecydował się na magisterium z prawa we Lwowie. W tym okresie nawiązał współpracę z Jerzym Giedroyciem i zaczął publikować w redagowanym przez niego czasopiśmie. Był członkiem Związku Akademickiego „Moc Mocarstwowa” i jednym z współzałożycieli „Buntu młodych” w 1931 roku. Od najmłodszych lat Bocheński pasjonował się historią, co owocowało jego przywiązaniem do tradycji także w warstwie politycznej. Był konserwatystą, ale także zwolennikiem koncepcji Polski wielonarodowej, mówiącej wieloma językami, pełnej poszanowania dla kultur mniejszości. W 20 -leciu międzywojennym był przeciwnikiem polityki endeckiej. Przez pół roku pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, ale został odsunięty ze względu na swoje poglądy. Był jednym z najbliższych współpracowników i przyjaciół Jerzego Giedroycia, który niezwykle cenił sobie jego twórczość i opinie. Podczas wojny Bocheński zasłynął niezwykłą odwagą i uporem – mimo wątłego zdrowia udało mu się wstąpić do armii. Walczył pod Narvikiem z Brygadą Podhalańską, przeprowadzał żołnierzy przez Pireneje z Francji do Hiszpanii, po czym popłynął do Syrii, gdzie wstąpił do Brygady Karpackiej, zasłynął w bitwie pod Monte Cassino. W wojsku jego zaangażowanie i chęć niesienia pomocy kolegom zyskały mu powszechny szacunek i uznanie. Zginął podczas rozminowywania pola na minie-pułapce pod Ankoną. Odnaleziony w jego pośmiertnych papierach tekst Bocheńskiego Duch dziejów Polski został przez Giedorycia opublikowany w drugim numerze „Kultury”. Teksty najważniejsze: Duch dziejów Polski, „Kultura” nr 1-2, 1947 Pisali o... Józef Czapski, P.por. Adolf Bocheński, „Orzeł biały” 23 lipca 1944, dostęp: http://idee.edu.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=13&Itemid=22 Jerzy Giedroyc, Krzysztof Pomian, Autobiografia na cztery ręce, Warszawa 2006
