(1, 2) - Bilet kolejowy Kowel – Równe z dnia 11.09.1939
„Wieczorem znowu się rozdzieliliśmy: wyjechaliśmy do Równego, przy czym pani Wyrzykowska została oddana pod moją opiekę. Jechaliśmy całą noc” - zapisał Henryk Giedroyć 11 września 1939 roku.
(3) - Dokument, poświadczający rejestrację roweru w Warszawie. Wystawiony na Henryka Giedroycia (zamieszkałego przy ul. Książęcej 2) przez Zarząd Miejski w m. st. Warszawie.
(4, 5) - Notatki Henryka Giedroycia.
„Rano w szpitalu miałem szczepienie na tyfus. Jeszcze w czasie służby dzwoniła pani Prądzyńska prosząc, abym się jak najprędzej zgłosił do niej do redakcji „Polski Zbrojnej” zapisał pod datą 6 września 1939.
(6, 7) - Dokument tożsamości Henryka Giedroycia, wystawiony w Rumunii.
(8, 9) - Legitymacja studencka Henryka Giedroycia, wystawiona przez uniwersytet w Bukareszcie. „Zapisuję się na Uniwersytet”
- notował 6 XI 1940 roku.
(10, 11, 12) - Międzynarodowe prawo jazdy Henryka Giedroycia, wystawione przez Automobilklub Polski. „Miałem pierwszą godzinę jazdy na samochodzie. Chodzę na kursa samochodowe i będę niedługo zdawał na prawo jazdy” - zapisał 11 maja 1940 roku.
(13) - Pieczątka z rumuńskiej ewidencji uchodźców.
(14) - Rumuński dowód tożsamości Henryka Giedroycia.
(15, 16) - Świadectwo maturalne Henryka Giedroycia.
„ZDAŁEM. Jestem zdolny do studiów uniwersyteckich, jak powiedział pan Vetulani, prezes komisji egzaminacyjnej. O, to dzień pamiętny na całe życie” - zanotował pod datą 11 III 1940 roku.
(17, 18) - Wykaz ocen uczniów kl. II licealnej – w tym Henryka Giedroycia.
(19, 20, 21) - Informacje o uczniach klasy licealnej, do której uczęszczał Henryk Giedroyć.
(22, 23) - Kartka pocztowa od Franciszki Giedroyć (z Warszawy) do syna Henryka (w Bukareszcie), z 10 stycznia 1941 roku.
(24, 25, 26, 27, 28) - Życiorys Henryka Giedroycia, do 1948 roku.
(29) - Obrazek z kolędy polowej w oddziałach Wojska Polskiego na Środkowym Wschodzie, 1941/1942.
(30) - Rysunek - portret Henryka Giedroycia – 1949 rok.