Bukareszt, Str. Constantin Nacu 4 m 10
    28/XII

    Kochany
    Piszę już chyba 6-ty list do Ciebie, ale albo giną w taki czy inny sposób, albo to już jest Twoja niechęć do korespondencji. Mimo to piszę, by przesłać Ci jak najserdeczniejsze życzenia świąteczne i noworoczne. Mam nadzieję, że następne święta będą weselsze. O szczegółach Ci nie piszę, bo wszystko obszernie opowie Jerzy i czy inni, którzy ciągną do Paryża. U mnie jest niewesoło. Deprymuje mnie i choroba i sytuacja. Nie wiem co gorsze. Ja tu swoje prace zakańczam. Zmontowałem odcinek prasowo-propagand., odcinek prac ukraińskich jest na wykończeniu. Montuję teraz młody ośrodek ideowy i pierwociny periodyku ideowego. Ponieważ Paryż mnie nie chce i nie widzę w tej chwili tam dla siebie możliwości – a nie mam ochoty i zamiaru biegać za posadką chcę w połowie stycznia pójść w „sołdaty” i to nie żadne podchorążówki, ale w dosłownym tego słowa znaczeniu. Chcę tylko załatwić 2 rzeczy, t.j. zalokować swego brata. I tu proszę Cię o informację, co do szkoły angielskiej. Jeśli to nie jest aktualne, to będę Cię prosić o protekcję czy można go zalokować w podchorążówce. Wolałbym, ma się rozumieć, by miał przedtem jakąś maturę, ale jeśli to będzie trudno, to niech idzie do podchorąż. Mam nadzieję, że uda mi się również ulokować jakoś moją żonę. Mam nadzieję, że przy jej zdolnościach i znajomości języków, coś dla niej znajdę. Tak w skrócie wyglądają moje plany.
    Na zakończenie awizuję, że prof. Tennenbaum, który tymi dniami zjechał do Paryża jest b. źle do Ciebie usposobiony. Trzeba uważać.
   Ściskam Cię serdecznie i zasyłam pozdrowienia dla znajomych

   Twój Jurek